Bij veel zaken in het leven lopen de dingen zoals ze lopen en veel valt en staat met wie je tegenkomt, welke informatie tot je komt en op welk moment. Je neemt daarnaast ook weloverwogen beslissingen, bekijkt dingen zakelijk en rationeel en zo vorm je een idee of mening. Zo ook een paar jaar geleden, over onze dochter en wonen: ‘We hebben een hecht gezin, Renée blijft heel lang bij ons. Als ze een jaar of 25 is gaan we wel eens nadenken en rondkijken. We hebben geen kapitaal dus zo’n huis gekocht en opgericht door ouders is niet aan de orde.’
De woongroep koos ons
Tot ik bij Albert Heijn werd aangesproken door één van de ouders van wat nu Woongroep Huizer-maatjes is, om eens mee te draaien op een bijeenkomst. Zij waren met een paar ouders door toeval bij elkaar gekomen en in de fase van aftasten. Renée was 16 jaar en nee, zij ging daar niet wonen want al duurde het nog een paar jaar, wij vonden dat veel te jong. Maar gewoon eens meeluisteren kon geen kwaad.
Het idee sprak me aan maar na twee bijeenkomsten besloot ik toch af te haken. Toen ik dat telefonisch doorgaf kreeg ik de boodschap, wij weten het ook nog niet. Wij weten niet óf het er komt, niemand hoeft nog ergens voor te tekenen. Draai lekker mee, word wijzer voor later en geef het de tijd. Ik bleef meedraaien maar nog steeds níet direct voor Renée!
Ik was om
Toen brachten we een ‘werkbezoek’ aan een woongroep die net geopend was. Ik liep daar rond en werd emotioneel. Wat was dit mooi, volwaardig, volwassen én veilig! Ik was om, dit is wat je wilt voor je kind. Wij draaiden mee, werden wijzer en kregen de tijd. En de spirit was goed en de invulling van de plannen werd steeds concreter. Ik zeg ‘ik was om’, omdat ik in het begin alleen meedraaide. Maar inmiddels zit mijn man in de bouwcommissie en Renée zelf wil alleen maar naar Ikea om spullen voor haar huis te kopen. De woongroep was zeker niet haar eigen beslissing, maar zij is meegegaan in het traject en daarmee is het voor haar gaan leven.
En ook nu komt de woongroep bij ouders en potentiele bewoners ‘op het pad’. En zij draaien een keer mee, zien de mogelijkheden, ervaren de sfeer en een enkeling haakt af, maar de meesten gaan daarna mee in het proces. Om wat zij voelen en ervaren en om redenen die voor hén weer belangrijk zijn.
En iedereen zal bij zijn eigen keuze vooral de voordelen zien en die verdedigen. Wij ervaren nu de rust dat we straks niet overhaast en om misschien een minder fijne reden iets móeten zoeken en we zijn heel blij met het feit dat Renée nu sowieso bij ons in Huizen kan blijven wonen! En dat wij zeggenschap houden en als ouders betrokken blijven, ja dat is heel bijzonder. Geen heel bewuste keuze, maar een heel mooie bijkomstigheid.
TEKST Anneloes van Slooten
